Kraterowanie powłoki to wada objawiająca się otwartymi zagłębieniami w powłoce. Pierwszym etapem tworzenia się kraterów jest tworzenie pęcherzyków wypełnionych powietrzem lub rozpuszczalnikiem. Następuje pęknięcie pęcherzy i tworzą się charakterystyczne zagłębienia, zwane kraterami.
Wygląd kraterów może być różny w zależności od przyczyny powstawania. Mogą one być duże i małe, głębokie i płytkie, z dziurką w środku lub bez. Wada ta występuje czasem w towarzystwie innej wady – pęcherzenia (ang. popping). Pęcherzenie takie często jest skutkiem uchodzenia rozcieńczalnika z poprzedniej powłoki i dopóki nie pęknie, tworzy efektowne półkule na powierzchni świeżo aplikowanej warstwy. W momencie pęknięcia pęcherzyka, kula się zapada i tworzy się krater.
Przyczyną powstawania tej wady mogą być:
- zbyt duże napowietrzenie farby podczas mieszania,
- dodawanie rozpuszczalników niezgodnych ze specyfikacją farby,
- nakładanie zbyt grubych warstw,
- nakładanie powłoki na porowatą powierzchnię (np. metalizację natryskową)
Wadę należy usunąć. Podjęcie decyzji o sposobie naprawy zależy od ilości perforacji i wielkości zajmowanego obszaru.
Dodatkowo widać niepęknięte pęcherze.
