Metoda stosowana z powodzeniem do malowania dużych i płaskich powierzchni, najczęściej w budownictwie. W przemyśle antykorozyjnym wałek stosowany jest przeważnie do nanoszenia poprawek warstwy nawierzchniowej. Powłoka wygląda bardziej estetycznie, w porównaniu z nałożoną pędzlem. Dodatkowo wałkiem nakładamy cienkie warstwy, co przy naprawach ostatniej warstwy (ang. top coat) jest zaletą.
Nie należy stosować wałka przy nakładania powłok gruntujących, gdyż w przypadku tej techniki efekt wcierania produktu w podłoże jest znikomy. Schemat poniżej przedstawia niedostateczną penetrację powierzchni.
Technika prawidłowego malowania wałkiem polega na poprowadzeniu narzędzia w literę W, a następnie rozprowadzeniu produktu malarskiego poziomo i pionowo.
Schemat prawidłowego nakładania powłoki malarskiej wałkiem.
Do zalet malowania tą techniką można zaliczyć:
- większa wydajność w porównaniu z malowaniem pędzlem,
- prosty i tani sprzęt,
- łatwość malowania,
- oszczędność farby ze względu na brak pylenia,
- równomierne rozłożenie farby, lepsze właściwości dekoracyjne w porównaniu z pędzlem.
Wady wynikające ze stosowania wałka:
- otrzymywanie cienkich i nierównych powłok
- otrzymanie powłoki słabiej związanej z podłożem niż po aplikacji pędzlem,
- utrudniony dostęp do naroży, kątów i miejsc trudno dostępnych ze względu na kształt narzędzia,
- ryzyko rozpuszczenia wałka przez agresywne rozpuszczalniki,
- tendencje do powstawania bąbli powietrznych w czasie nanoszenia materiału malarskiego.
